Happy Days Gone Mad

    When happy days run like the wind and you don't realise they pass...

    How is this possible? In happy times the clock runs like it's been chased by a maniac! But in sad and depressed times the clock is like in slow motion! Wish I had a remote control and in sad times I'd press the fast forward, so that they wouldn't last forever, and in happy times I'd press the pause so that I could live them for longer!

     And what would happen if I lose that remote control? Happy Days Gone Mad! There will not be any balance and I would go insane! How intriguing...  I could cause so much pain to the people who hurt me the most in the first place! It would be like my own revenge! Hurt them and make them feel like I felt...
     But I am a complete coward to do any of these even with such a remote control in my hands... Maybe I would press the slow motion when we talk or hugged so that I could live it for longer and again and again! 'Cause this is who I am! A hopeless romantic girl with no chance of winning your heart!

Sunshine Lover♥

Το ψέμα

Δεν πρέπει να λέμε ψέματα! Δεν πρέπει... δεν πρέπει! Κι όταν λέμε; Όταν νομίζουμε πως πρέπει να πούμε; Όλοι μας έχουμε και από ένα λόγο για να σκαρώνουμε ψέμματα;ς Ειδικά οι έφηβοι που βρίσκονται στο τέλος της παιδικής ηλικίας και στο κατώφλι των μεγάλων, με τα ψέμματα τους θέλουν να κάτι που τους βασανίζει! Θέλουν να απορίψουν την πραγματηκότητα που τους περιβάλει... ή θέλουν απλώς να κάνουν εντύπωση:Ρ
Bρήκαν ένα τρόπο...είναι ο καλύτερος; Aν λες ψέματα για εσένα, την οικογένεια σου, τους φίλους σου, την ζωή σου θα δημιουργήσεις ένα νέο κόσμο που και πάλιδεν είναι αυτός που ονειρεύεσαι! Θα βρεθείς μπλεγμένος με τον ίδιο σου τον εαυτό, με το κόσμο που θες να βλέπεις διαφορετικό... Τι θα κάνεις; Πως θα περάσεις τα μονοπάτια που βρίσκονται μπροστά σου; Η καλύτερη λύση είναι να μη λέμε ψέμματα:) Δεν υπάρχει άλλος τρόπος! Γιατί μετά παύει να υπάρχει και εμπιστοσύνη:( Αυτό είναι ότι χειρότερο!

Όλα ψεύτικα.. Ζήστε και λίγο αληθινά!

Δεν ξέρω πως να αρχίσω το θέμα μου και πως να το τελειώσω... Δεν έχω όρεξη τώρα τελευταία, δεν ξέρω γιατί! Πάντως εγώ θα γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί αφάνταστα...
Είναι κάτι άτομα τα οποία γνωρίζουν κάποιον ή κάποια και ανταλλάσουν ένα ''γεια'' όταν γνωρίζονται από κοινούς φίλους τους! Μα δεν λένε τίποτα άλλο... Και μετά πάνε στο φβ και γράφουν ''αχαχαχα θυμάσε εκείνο ή σ`αγαπάω τόσο πολύ'' έχοντας ανταλλάξει μόνο ένα ''γεια'' ή το πολύ και ένα ''τι κάνεις, καλά; καλά και εγώ...'' ΑΥΤΑ! Τίποτα άλλο ;ς Και μετά όταν ξανασυναντίεσται δεν έχετε τίποτα να πείτε-_^

Και κάτι άλλο επίσης που μου τι δίνει είναι όταν πας και ΠΑΛΙ στο φβ και γράφεις σε κάποιον που ούτε που τον ξέρεις ''Σου κάνω έτοιμα για να γίνεις αδερφός/ή μου δέξου το'' Το δέχεται ο άλλος και μετά πάτε ο ένας στο προφίλ του άλλου και κάνετε συνέχεια αναρτήσεις λέγοντας'' Έχεις γίνει τώρα ο/η αδερφούλης/α και είμαι τόσο ευτυχησμένη'' Και σε κάποια κατάσταση τους ή δημοσίευση''Δίκιο έχεις φούλη/α'' Αυτά τα άτομα απλά με κάνουν και γελάω... Τίποτα άλλο! Αφού όλη αυτή η κατάσταση είναι για γέλια! Και έχεις δίπλα ένα πινακάκι που λέει τα αδέρφια που έχεις -και αυτά είναι χιλιάδες- νόμιζεις πως έτσι θα αποκτήσεις φήμη... Πραγματικά βλακείες;/ Έγω δε θέλω τέτοιο ψεύτικο κόσμο, δεν θέλω να ζω ψεύτικα με τους δήθεν φίλους μου... Έγω θέλω να ζήσω αληθινά με ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ! Τίποτα άλλο! Δεν θέλω να ξεχάσω να ζήσω;( Πλέον αυτή η ατάκα χρειάζεται συνέχεια υπενθυμιση... Δυστυχώς!:(

Moυσική♥

Πόσο μαρέσει η μουσική! Θα μπορούσα να κάθομε ώρες ακόμα και μέρες ακούγοντας τα αγαπημένα μου κομμάτια:) Μεγαλώνω με τη μουσική, ο καθένας ακούει το είδος της μουσικής που του αρέσει χωρίς να ακούει τη γνώμη του κόσμου για τη μουσική που επιλέγει να ακούσει! Πόσο μου τι σπάνε κάτι τύποι μου σε κριτικάρουν για το είδος της μουσικής που ακούς! Ένα χαστούκι θέλω να τους δώσω για να καταλάβουν τι κάθονται και λένε... Αυτή είναι η μουσική που μου αρέσει, αν σ`αρέσει! Αν σταματήσουν να τραγουδάνε οι τραγουδιστές όλοι και μουσική δεν ξαναακουστεί, δεν θα μπορέσω να συνεχίζω να ζω! Υπάρχει λόγος; Ακούς μουσική όταν είσαι λυπημένος, όταν είσαι χαρούμενος, όταν είσαι θυμωμένος... ΓΙΑΤΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ♥ δεν θα σταματήσω ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ να είμαι φαν της:) Υπάρχουν τραγούδια που σημένουν τόοοσα πολλά για εμένα...
Σε άλλον η μουσική του αρέσει γιατί κάνει κάποιο μουσικό όργανο, σε άλλον αρέσει γιατί με αυτή βγάζει λεφτά, σε άλλον αρέσει γιατί απλα τον εκφράζει...
ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ !

Emotions

     Θέλω να γράψω για συναισθήματα αλλά είναι τόόόόόόσα πολλά που δεν θα τελείωνα ποτέ! Μετά σκέφτηκα να γράψω για τα δικά μου, αλλά και πάλι είναι τόσο μπερδεμένα που είναι σαν να μην ξέρω τι ακριβώς νιώθω!
     Είναι η χαρά, που δυστυχώς κρατάει μόνο για λίγο, και μετά είναι και η περιέργεια (?)... Είμαι περίεργη και ανυπόμονη για το αύριο και το μεθαύριο! Τι θα γίνει εάν επιλέξω αυτό και τι θα χάσω αν επιλέξω το άλλο...! Μου αρέσει που έχω επιλογές!

     Είναι σαν να περπατάς σε έναν δρόμο, εάν είναι μόνο μια ευθεία κουράζεσε, αλλά εάν έχει στροφές και σταυροδρόμια για να επιλέξεις η διαδρομή είναι πιο ευχάριστη! Όταν, όμως, επιλέγεις πιο δρόμο θα ακολουθήσεις σε ένα σταυροδρόμι, αργότερα σκέφτεσε τι κρυβόταν στην άλλη στροφή και αν ήταν καλύτερο ή χειρότερο. Μήπως έπρεπε να στρίψω αριστερά αντί για δεξιά; Και τι θα γινόταν αν συνέχιζα απλά ευθεία; Και έτσι δεν απολαμβάνεις όλα τα καλά που υπάρχουν στον δρόμο που επέλεξες αλλά σκέφτεσε αυτά που τελικά δεν θα αποκτήσεις ποτέ γιατί δεν επέλεξες εκείνη την στροφή...
     Αυτό το λάθος δεν θέλω να κάνω... Να μην απολαμβάνω το τώρα και να σκέφτομαι το "εάν"! Εάν μπορούσα να δώσω την ίδια συμβουλή σε κάθε άνθρωπο θα ήταν να μην σκεφτεί ποτέ αυτά που έχασε, μόνο αυτά που κέρδισε με τις αποφάσεις του(:

Jonathan Rhys Meyers - This Time [δεν είναι απόλυτα σχετικό αλλά μου αρέσει;)]

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

(ή αλλιώς δύσκολοι καιροί για ρομαντικούς। Απεργίες, φωνές, βρισίδια…Φύγε για λίγο απ’ολα αυτά τ’ασχημα που γίνονται γύρω σου, δείξε τα δόντια σου για να χαμογελάσεις και διάβασε σε παρακαλώ τους στίχους να γεμίσεις θετική ενέργεια… γιατί μου φαίνεται πολλοί έχουμε γίνει αυτά που κοροιδεύουμε…κυνικοί, δυσάρεστοι κι ανέκφραστοι॥με λίγα λόγια έχουμε περάσει στην dark side..άντε άντε ΓΙΑ ΠΑΡΕ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ…Και κάθε φορά που πέφτεις.. να σηκώνεσαι!)





Έχεις άραγε σκεφτεί πότε πόσο πολύτιμα είναι
όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα, δικά σου,
έχεις διανοηθεί πότε πως όλα αυτά μπορεί
να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρά σου?
Έχεις οραματιστεί πότε πως θα 'ταν η ζωή
χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου,
έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος
που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου?

Μην ξεγελιέσαι από τον χρόνο, όλα παρέρχονται,
οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν, σε μέμφονται,
μιλώ γι' αυτά που φύγαν και γι' αυτά που έπονται,
γιατί τα λάθος λόγια που 'χεις πει δεν επιστρέφονται.
Μιλώ για όλα εκείνα που δεν εκτιμάς
ή που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς,
μιλώ γι' αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς,
που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς...

Σαν ένα φίλο, αγαπημένο, παιδικό σου...
Σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου...
Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου...
Σαν ένα παθιασμένο φιλί από την κοπελιά σου...
Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα,
πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα,
πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα
που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα...

Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι,
με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη,
και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή,
όταν κάποιος από 'μας το άσπρο δεν ήθελε να δει.
Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας,
δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας,
κι αν θα τα χάσουμε η φύγουν από κοντά μας
δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας.

Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο,
τα πάντα αλλάζουν μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο,
γι' αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί,
γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί.
Και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν' αλλάξεις,
τα λόγια δεν αλλάζουν κι ίσως τώρα πράξεις,
μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει
πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν' αδράξεις.

Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα,
ζήσε μ' όσα έχεις, μη θες περισσότερα,
βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα,
γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα...

Ο κάθες στίχος, η κάθε λέξη με αντιπροσωπέυει!
Είναι στίχοι που απλά σε κάνουν να νιώθεις κάτι! Δεν ξέρω ρε γαμώτο, αυτό ψάχνω ακόμα να βρω!:)

Μοναξιά

Έχεις εστανθεί ποτέ σου μόνος; Όλοι μας νομίζω έχουμε πάθει το ίδιο! Να νιώθουμε ανεπιθύμητοι:(; Δεν ξέρω! Έτσι μας κάνουν και νιώθουμε οι άλλοι!
Μας διώχνουν για έναν ανεξήγητο λόγο, ίσως μπορεί να έχουν τα νεύρα τους και να ξεσπάνε σε εμάς, ίσως και να μην μας θέλουν πραγματικά;/ Το έχω πάθει με २-३ άτομα πολλές φορές! Γι`αυτό πια δεν αντέχω ούτε στιγμή μαζί τους! Εκείνη τη περίοδο ένιωθα τελείως μόνη, δεν ήθελα κανένα! Τους μισούσα όλους, χωρίς λόγο! Δεν μπορούσα πια να εμπιστεύομαι τόοοσο εύκολα... Τι αφελής που ήμουν, απορώ με`μένα σχεδόν συνέχεια-_-
Έλα όμως που υπάρχουν καποιοι άνθρωποι που σε κάνουν να νιώσεις σημαντικός... Που σε εμπιστεύονται και τους εμπιστέυεσαι... Που τους αγαπάς και σε αγαπάνε:) Τότε φεύγει αυτή η λέξη ''ΜΟΝΑΞΙΑ'' από μέσα σου;) Κάποια άτομα που αγαπώ και με κάνουν να αισθάνομαι έτσι είναι η Α* , η Γ* , η Α* , Μ* , ο Σ*, η Σ* , η Ε* Αυτά τα άτομα σε κάνουν και νιώθεις καινούργια:')

Καλοκάριριρι:३

Το ξέρω πως είναι Αύγουστος, και το θέμα είναι λίγο άκυρο και μάλλον θα έπρεπε να τα γράφω όλα αυτά πιο νωρίς:Το καλοκαίρι είναι η λέξη που σου κάνει κλικ κατευθείαν! Σε ανταμείβει για όοολα αυτά που περνάς το Φθινώπορο, το Χειμώνα και φυσικά είναι μια δικαίοση μετά τις εξετάσεις;) Σου δίνει αυτά που θέλεις! Θάλλασα, διακοπές, παγωτό, να βρίσκεσαι συνέχεια με φίλους σου, γουστάρω τρελά :υ Πόοοσο τέλεια;! Αν και μου έχει λείψει λιγουλάκι το σχολείο, μia μικρή ιωσούλα είναι θα περάσει;Ρ Σε δεκαπέντε μέρες θα είμαι στο πιο όμορφο μέρος της Κρήτης! Παλαιόοοοοοοχωρα σου 'ρχομαι! Οι καλύτερες διακοπές<३