Η ελπίδα χάθηκε..

Και επανέρχομαι ξανά στο blog,φένετε μου ήρθε αρκετή έμπνευση!Η ζωή είναι μικρή,όπως λένε πολλοί,αλλά μερικές φορές φένετε μεγάλη,και ξέρετε γιατί?Άμα ζούμε όμορφες στιγμές πάντα μας φένετε πολύ μεγάλη!Μερικές φορές αισθανόμαστε μόνοι,διότι,πολλές σκέψεις μας πνίγουν,και δεν μας αφήνουν να σκεφτούμε πως έχουμε φίλους που πολλές φορές μας κάνουν ευτυχισμένους! ΠΟΤΕ δεν πρέπει να σκεφτόμαστε το παρελθόν ή τίποτα σχετικό που μας κάνει στεναχωρημένους,πάντα το μέλλον και το παρόν,που μπορεί να είναι πολύ καλύτερο από το παρελθόν! Ίσως να κάνω και λάθος,αλλά άμα κάνω λάθος αφήστε σχόλιο!Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ! Προσπαθήστε να την ζήσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε!Το κάθε λάθος στην ζωή συγχωρείτε,ότι και να γίνετε! Όταν η ελπίδα χάνετε,απλά προσπαθούμε να την ξανακερδίσουμε,να μην χάσουμε ούτε λεπτό χαράς!
Τα λέμε ξανά στο επόμενο post.

Εφηβική ηλικία..

Ζούμε σε ένα τώρα που οι περισσότεροι θα ήθελαν να ζουν όμως παρόλα αυτά δεν το απολαμβάνουμε! Βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε και δεν θέλουμε να ζήσουμε αυτό που λέμε παιδική ηλικία όμως αυτή η ηλικία όταν μεγαλώσουμε αρπάζουμε τη σκιτάλη και πάμε στο μέλλον, ένα μέλλον που κάποτε θα το βαρεθούμε και λισμονούμαι το ΤΩΡΑ! Οι φωτογραφίες που βγάζουμε τώρα θα μας θυμίζουν το παρελθόν θα τις βλέπουμε και θα γελάμε, θα θυμόμαστε, θα θέλουμε να γυρίσουμε πίσω αλλά δεν θα μπορούμε:| Οπότε ας ζήσουμε την ηλικία που έχουμε με τα δικά της προτερίματα:)